Ze dienden als beddengoed voor vluchtelingen uit de Oekraïne in het huis van An en Herman. Als een soort stille getuigen staan er foto’s van de quilts door het hele boek.
In de periode waarin deze quilts werden gemaakt, spaarden vrouwen stukjes stof en naaiden die aan elkaar. Daarmee lieten ze een soort vingerafdruk achter, tot de quilts versleten raakten.
Soms, zoals in deze situatie, werden deze heel persoonlijke artikelen aan vreemdelingen in nood weggegeven. Tenminste enkele van de quilts en beddenspreien die An van het kantoor van het MCC kreeg, zijn ver voor 1945 gemaakt. Ze zijn niet gemaakt als hulpgoederen. Het zijn familiequilts, die van de ene generatie naar de volgende doorgegeven werden. Maar men gaf ze van harte uit handen, als het nodig was.
Hieronder een overzicht van de 20 quilts die An jaren bewaard en gekoesterd heeft. Ze maken deel uit van de reizende expositie: De verbindende kracht van Quilts.